سا.

تٓوهُم صدای خنده‌هایی آشنا که پاورچین ، تمامی کوچه های خلوت رویای من را پرسه میزند . و سایه هم آغوشی دوتامان که روی دیوار این کوچه رنگش پریده است . و نسیم خیالی پوچ که موهایم را پریشان کرده ، خواب را شبها از چشمانم ربوده‌اند. 98/10/03 منبع